Dnia 09 grudnia 2013 r. w Centrum Edukacji i Przedsiębiorczości „PROFIT” w Nowogardzie odbyło się spotkanie opłatkowe PSD Koła Nowogard. Składam serdeczne podziękowania wszystkim tak licznie przybyłym uczestnikom spotkania, w tym szczególnie gorące Panu dyr. Jerzemu Jabłońskiemu za użyczenie obiektu. W śród uczestników spotkania była obecna Pani Dagmara Jaceko, która w zamieszczonym poniżej wystąpieniu „Wszystko w życiu ma sens” zechciała podzielić się osobistymi refleksjami na temat sensu życia i choroby, które wywołało między innymi spotkanie opłatkowe w naszym kole.
Spotkanie opłatkowe w Kole Nowogard zostało wsparte przez Urząd Miejski w Nowogardzie. www.nowogard.pl
Eugeniusz Tworek
Prezes PSD
Koła Nowogard
Wszystko w życiu ma sens
Przekonałam się o tym nie dawno z przeczytanych książek i rozmów z życzliwymi osobami, którym gorąco i z całego serca dziękuję. Dotarło do mnie, że moja choroba jest po coś. To, że żyję świadczy o tym, że mam jeszcze w życiu zadanie do wykonania. Na jednym z ostatnich spotkań kursu „Od bezradności do aktywności” poznałam Ewę, która tak jak ja choruje na cukrzycę. Ewa szybko zaproponowała mi przyjazd do Nowogard i zapisanie się do Koła Diabetyków. Zaprosiła mnie także na Wigilię, która odbyła się w dniu 09-12-2013 r. Przyjechałam, byłam najmłodszą osobą i jedyną, która nikogo tam nie znała. Pomimo tego poczułam się wspaniale. Serdeczna i ciepła atmosfera sprawiły, że bez wahania dałam ponieść się magii Wigilii. Zobaczyłam osoby starsze ode mnie, które były aktywne i nauczyły się żyć z chorobą. Na początku Wigilii jedna z uczestniczek mówiła o zasługach Prezesa koła to jest Pana Eugeniusza Tworka. Byłam i jestem nadal pod dużym wrażeniem osoby prezesa, który za swoją działalność i niesienie pomocy innym został odznaczony brązowym krzyżem zasługi. Następnie na kolacji dzieliliśmy się opłatkiem i składaliśmy życzenia, jedliśmy wspaniałe wigilijne potrawy i śpiewaliśmy kolędy. Było dużo radości. Rozmowy z uczestnikami dały mi jeszcze więcej wiary i siły. Dały mi pomysł, jak nieść pomoc ludziom chorym i włączyć w tą pomoc wszystkie zainteresowane i chętne osoby. Chcę nie tylko dbać o siebie, ale przede wszystkim chcę pomagać innym. Zgadzam się ze słowami Jana Pawła II, który mówił „ Człowiek jest wart tyle, ile może dać drugiemu człowiekowi”. Wierzę, że to nie przypadek, że spotkałam na swojej drodze ludzi, którzy najpierw pomogli mi wyjść z depresji a teraz dopingują mnie na każdym kroku. Dostałam drugą szansę od życia i na pewno jej nie zmarnuję. Chcę dać nadzieję tym, którzy zwątpili. I jak napisał Krzysztof, Ziemiec w książce „ Wszystko jest po coś” „ Jestem człowiekiem pogodzonym z życiem, który z nieszczęścia w przeszłości czerpie siły, na co dzień” Ja chcę się tą siłą podzielić z innymi.
Dagmara Jaceko
